برای فحاشی، توهین و تهدید و قذف در ایران هم مانند سایر کشورها مجازات های مشخصی تعیین شده است. مجازات فحاشی و قذف و تهدید هر چند که افراد زیاد با حقوق خود آشنایی ندارند، در قانون مجازات جمهوری اسلامی ایران مشخص و تعریف شده است. کجروی زبان و فحاشی یکی از مقوله های قابل تامل و مهم جرم نگاری است که زمینه ساز بسیاری از معضلات روحی و روانی در جامعه می شود به همین دلیل در قوانین جمهوری اسلامی ایران با توجه به سطوح مختلف و متفاوتش برای این قبیل بزه مجازات معین شده است.

اطلاع مردم از مجازات فحاشی وتعریف توهین

شاید بسیاری از مردم از حقوق خود که قانون گذار برایشان(در زمینه توهین و فحاشی)در نظر گرفته بی اطلاع باشند. اما برخورد حقوقی نسبت به جرم توهین و فحاشی می تواند به بهبود وضعیت جامعه کمک نماید. جرایم تنها علیه جسم افراد، سبب واکنش فردی که مورد ستم قرار گرفته نمی شود و تاثیرات فحاشی و تهمت و توهین موجب آسیب های جدی به روح و روان شخص و مشکلات عدیده ای در جامعه خواهد شد، این جرایم علیه شرافت اشخاص موجب ضررهای روحی خواهد بود و صدمات مالی و جسمی فراوانی را به همراه خواهد آورد. جرایمی چون توهین و افترا و فحاشی ۳ اصل یا رکن همزمان وجود دارد: اصل قانون، اصل مادی و اصل معنوی.

توهین دارای اقسام مختلفی است و می توان به اهانتی که وصف مجرمانه دارد (به فرد نسبت داده شده است) تعریف شود. این موضوع شامل خوار کردن و فحاشی و استعمال الفاظ رکیک می شود و طبق قانون مجازات فحاشی و توهین و قذف و تهدید مشخص شده است و هر فردی مرتکب این اعمال شود در منظر قانون مجرم محسوب شده و قابل محاکمه است. برای هر کدام از موارد توهین و افترا و تهمت و فحاشی مجازات هایی در نظر گرفته شده است که با تفاوت اندک و گستردگی موضوع شبیه هم هستند.

حتی افرادی که در قید حیات نیستند اگر مورد توهین و فحاشی قرار بگیرند از سوی انسان های زنده و وابستگان قابل پیگیری است و این مورد در زمره توهین به مردگان محسوب خواهد شد. هتاکی به مردگان و قذف و هر فردی اذعان نماید به اینکه شاهد زنا و یا لواط بوده اند در صورتی که نتوانند در دادگاه مستند به اثبات رسانند و یا تعداد شهود به حد نصاب نرسد عمل قذف محسوب شده و محکوم به ۸۰ ضربه شلاق خواهد شد هر چند قذف فحش ناموسی نیست اما در دیدگاه قانون گذار جرم محسوب می شود.

فحاشی و مجازات فحاشی

فحاشی در تعریف قانون تنها توهین و نسبت دادن زشت نیست، در تمام دنیا هر سخن و رفتار سستی آور و ناپسندی که موجب آزار فرد شود نوعی فحاشی محسوب می شود. برای توهین به افراد در ماده ۶۰۹ و ۶۰۸ قانون اساسی قوانین وضع شده است که قانون ماده ۶۰۹ مربوط به مقامات است و قانون ۶۰۸ برای افراد معمولی معین گردیده است.

در قوانین فوق آمده است توهین به شخص که از مقام و شان اجتماعی بالاتری برخوردار است جرم بزرگتری نسبت به توهین به فرد معمولی محسوب می شود. عمل ناپسند فحاشی از لحاظ جزایی در ردیف زنا و شرب خمر و قتل عمد قرار گرفته است.

فحاشی به معنای بکار بردن الفاظ رکیک و زشت از سوی شخصی به شخص دیگر است و مصادیق توهین متعدد است و طبق قانون ۶۰۸ مجازات اسلامی مجازات فحاشی برای کسی که مرتکب فحاشی شده (استفاده از الفاظ رکیک) ۷۴ ضربه شلاق و از ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی تعییین شده است.

قذف چیست؟

دسته بندی فحاشی و تهدید و قذف مجزا شده است و فحاشی ناموسی و فحاشی پیامکی و قذف و افترا و تهمت و هجو و… به صورت مجزا تعریف شده و مجازات فحاشی و قذف و تهمت به تقکیک در قانون جزا متفاوت و البته مشخص است وطبق قانون قذف برای حفظ حرمت زنان و مردان مومن لازم شده است. قذف به معنای نسبت دادن زنا یا لواط به شخصی است که به موجب این مورد فرد مشمول حد شرعی می شود.

طبق قانون مجازات اساسی مصوب در سال ۱۳۹۲ قذف و نوشتن و درج این مورد در اینترنت و ایمیل و انتشار آن به هر صورت در شبکه اجتماعی نیز جرم محسوب می شود و مرتکب شونده (اگرنتواند ثابت کند) مشمول مجازات فحاشی و قذف خواهد شد. این موضوع جدای از فحاشی پیامکی مطرح و بررسی می شود، اگر این مورد به مقامات رسمی و حقوقی باشد موضوع سخت گیرانه تر مورد بررسی قرار گرفته و فرد خاطی با در خواست فرد فورا به اشد مجازات تعیین شده برای قذف محکوم خواهد شد.

مجازات فحاشی پیامکی و قذف

طبق ماده ۶۴۱ قانون اساسی مجازات فحاشی از طریق لوازم الکترونیکی ومخابراتی و پیامکی و همین طور ایجاد مزاحمت از این طریق هم از سوی شرکت مخابرات محدودیت هایی دارد و هم فرد از بعد جزایی به یک تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد. همچنین فحاشی از طریق پیامک به مجازات ، مزاحم تلفنی نیز منسوب شده و محکوم به جزا می شود. مجازات تعیین شده برای قذف، حد تعیین شده است و این بسته به انتشار این موضوع بسته به انتشار در رسانه های جمعی و یا اجتماعی و یا گفتار و محاوره تفاوت دارد و فرد بزهکار در صورتی که نتواند ادعای خود را به اثبات برساند به ۸۰ ضربه شلاق محکوم می شود.

فحش ناموسی نیز به همین شکل است و فرد در صورتی که به شخصی یا کسانی از خانواده شاکی عنوانی ناروا دهد به دو صورت قابل بررسی است یک یک توهین و فحاشی قلمداد شود و یا قذف تعبیر شود. بسته به احراز قاضی در این موضوع و نظر شاکی این موضوع مشخص می شودبا عنوان مثال (مادر بدکاره) حد قذف (۸۰ ضربه شلاق ) برای مرتکب شونده در نظر گرفته می شود. طبق ماده ۶۰۸ قانون مجازات مرتکبین فحش ناموسی به پرداخت جزای نقدی از ۵۰ هزار ریال تا یک میلیون ریال و ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهند شد.

تهمت و افترا

تهمت نسبت دادن عملی مجرمانه و بر خلاف شرع و بزه که از سوی شخصی به شخص دیگر نسبت داده می شود در صورتی که نتواند این عمل را به اثبات رساند عمل شخص تهمت محسوب می شود. تهمت و افترا تقریبا کاربرد و معنای مشابه ای دارند مجازات فحاشی و تهمت و افترا هم در یک ردیف قرار دارد اما افترا تعریفی کمی متفاوت تر نیز می تواند داشته باشد. شخص با درج در روزنامه و یا نوشتن و سخنرانی در مجامع مختلف یا مستقیما و به صراحت موضوعی را به کسی نسبت می دهد و البته نمی تواند درستی و صحت آن را به اثبات برساند این عمل می تواند به صورت حتی نوشته ای در تابلو اعلانات باشد و یا شخص به صورت بی پرده و صریح عملی را به شخصی یا مقامی و یا … نسبت می دهد.

آیا مجازات فحاشی و تهمت و افترا مشابه است؟

تهمت و افترا هم در قانون اساسی همردیف با مجازات فحاشی قرار می گیرد و تقریبا مجازاتی مشابه آن دارند. اما در تهمت و افترا شخص ممکن است فردی را خائن در امانت و یا سارق و مواردی از این دست قلمداد کند اگر تنها این موارد باشد و فرد در افترا از فحاشی هایی قذف به کار نبرده باشد از یک ماه تا یک سال حبس برایش در نظر می گیرند و یا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می شود.

تهمت و توهین به مقامات حقوقی و رسمی هم به همین شکل است این مقامات می توانند نمایندگان مجلس باشندو یا اعضای شورای نگهبان و روسای قوای سه گانه و یا اعضای دیوان محاسبات و یا کارمندان دولت (حین انجام وظیفه) که جزای نقدی این گونه توهین و تهمت ۵۰ هزار یا یک میلیون ریال جزای نقدی و از ۳ تا ۶ ماه حبس در نظر خواهد بود. توهین و فحاشی به کودکان و بانوان هم در معابر عمومی مشمول ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی بوده و ۲ تا ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق برای مرتکب شونده در نظر می گیرند.

مجازات فحاشی به صورت حملات زبانی (هجو)

در هر جامعه ای حفظ حرمت فرد و افراد از اهمیت بسزایی برخوردار است به خصوص که آستانه تحمل مردم در این دوران بسیار پایین است و هر گونه خبر و حرف و حتی شایعه ای ممکن است منجر به باور اذهان عمومی و بدبینی شود بالاخص در مورد افترا و تهمت به مقامات رسمی این موضوع بسیار تاثیر گذار و قابل پیگیری است به همین دلیل است که مجازات فحاشی و یا حملات زبانی که به صورت هجو نوشته یا خوانده می شود قابل پیگیری و اجراست.

مجازات فحاشی به صورت حملات زبانی و یا هجو مشابه مجازات فحاشی (بدون قذف و فحش ناموسی )است طبق ماده ۷۰۰ قانون مجازات اسلامی هجو در صورتی که فرد به وسیله خواندن روضه و مدیحه و یا سرودن اشعار و نوشته ها فرد یا افراد و یا قبیله و مذهب و یا ارگانی را مورد حملات زبانی قرار دهد چه به صورت نوشتاری و یا کتبی و چه به صورت شفاهی این عمل هجو تعبیر شده و از ۱ تا ۶ ماه حبس دارد.

تهدید و مجازات آن

تهدید واداشتن فردی به ارتکاب عملی مجرمانه و یا عادی و خلاف میل اوست تهدید به ترساندن و بیم دادن وی برای گرفتن مال و مواردی از این قبیل نیز اطلاق می شود. این جرم از مواردی است که بزهکار جهت دستیابی به مقاصد خود مورد استفاده قرار می دهد و هر کسی فردی را به هر شکلی با عنوان مثال ضررهای نفسی و شرافتی و مالی و تهدید به افشای اسرار خود و یا وابستگانش تهدید کند و یا ضررهای نفسی و تهدید به قتل کند مجرم محسوب می شود و مجازات برای این افرد طبق قانون حتی در صورتی که به واسطه تهدید امری انجام شده و یا نشده باشد، صورت می پذیرد و تهدید کننده محکوم به ماه تا دو سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق خواهد شد.

جرم تهدید و اخاذی در ماده ۶۹۹ قانون مجازات اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. تفاوتی ندارد تهدید کننده مال یا وجهی مطالبه کرده باشد یا خیر و یا اسرار و اموری که برای فرد دارای اهمیت است افشا شده باشد یا خیر، حتی اگر تهدید به افشای سر چه ضرر مادی و معنوی را متوجه شخص نماید یا نه مشمول تهدید و جرم محسوب خواهد شد.